Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 czerwca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Gliwicach Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSR Grzegorz Korfanty

Protokolant: Magdalena Kocur

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 czerwca 2016 roku w G.

sprawy z powództwa S. K.

przeciwko (...) w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) w W. na rzecz powoda S. K. kwotę 1.039,39 zł (jeden tysiąc trzydzieści dziewięć złotych 39/100) z każdoczesnymi ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 3.07.2015r.;

2.  zasądza od powoda S. K. na rzecz pozwanego (...) w W. kwotę 847,67 zł (osiemset czterdzieści siedem złotych 67/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

3.  oddala powództwo w pozostałym zakresie.

SSR Grzegorz Korfanty

Sygn. akt I C 1526/15

UZASADNIENIE

Powód S. K., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o zasądzenie na jego rzecz od (...) w W. kwoty 8.124,15 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi za okres od dnia 3 lipca 2015 roku do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 25 marca 2015 roku doszło do uszkodzenia samochodu marki r. (...) o numerze rejestracyjnym (...), należącego do poprzednika prawnego powoda H. P.. Powód podał, że dniu 26 marca 2015 roku poszkodowany przelał na powoda wierzytelność przysługującą mu wobec pozwanego z tytułu zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego. W związku faktem, iż sprawca zdarzenia nie był ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej za szkody związane z ruchem pojazdu, pozwany uznał swoją odpowiedzialność za przedmiotowe zdarzenie, uznając również konieczność wynajmu pojazdu zastępczego na okres 22 dni oraz parkowanie pojazdu. Jednocześnie pozwany wypłacił odszkodowanie z tytułu najmu wyłącznie za okres 15 dni uznając, iż w pozostałych 7 dniach poszkodowany powinien był skorzystać z własnej polisy assistance w tym zakresie. Z kolei co do parkowania samochodu, pozwany wypłacił odszkodowanie za 19 dni twierdząc, iż w ciągu pozostałych 3 dni również należało skorzystać z polisy assistance. Pozwany nie uwzględnił kosztów holowania. Powód podkreślił, że poszkodowany nie posiadał dobrowolnego ubezpieczenia assistance dla uszkodzonego pojazdu, co potwierdził w oświadczeniu złożonym w dniu 29 lipca 2015 roku. W dalszej kolejności wskazano, iż bezpośrednio po zdarzeniu poszkodowany nie został poinformowany o tym, że sprawca nie posiada ubezpieczenia OC. Dopiero w trakcie postępowania likwidacyjnego prowadzonego przez (...) S.A. wyszło na jaw, że sprawca nie posiadał aktualnego ubezpieczenia OC. Akta sprawy zostały przesłane do pozwanego w dniu 11 maja 2015 roku, jednakże rozpatrzenie szkody nastąpiło dopiero 10 czerwca 2015 roku. Powód oświadczył, że poszkodowanemu samochód zastępczy był faktycznie potrzebny i potrzeba ta występowała do czasu uzyskania środków ma zakup nowego auta, czyli do dnia wypłacenia odszkodowania.

W odpowiedzi na pozew pozwany, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pozwany podniósł zarzut nieudowodnienia oraz braku należytego uzasadnienia powództwa. Odnośnie holowania wraku pojazdu pozwany wskazał, że poszkodowany miał możliwość skorzystania z posiadanej w ramach umowy OC usługi (...). Natomiast w zakresie kosztów parkowania wskazano, że poszkodowany mógł i powinien sprzedać lub rozebrać wraz pojazdu w chwili wydania decyzji o przyznaniu odszkodowania, a więc 8 kwietnia 2015 roku, a najpóźniej w okresie tygodnia od wydania przedmiotowej decyzji. Odnosząc się do kosztów najmu pojazdu zastępczego, pozwany podniósł, że taki najem w przedmiotowej sprawie nie znajdował uzasadnienia. Poszkodowany, w chwili zdarzenia, dysponował bowiem dwoma podobnymi pojazdami marki R.. Z ostrożności pozwany zakwestionował roszczenie co do wysokości wskazując, odnośnie czasu najmu, iż poszkodowany zwlekał 6 dni ze zgłoszeniem przedmiotowej szkody, a następnie wynajął pojazd po stawce zawyżonej. Odnośnie daty zakończenia najmu pojazdu pozwany podał, że 8 kwietnia 2015 roku (...) prowadzący likwidację szkody wydał decyzję, w której ustalił wysokość należnego odszkodowania oraz rozliczył szkodę jako całkowitą. W tym momencie poszkodowany miał możliwość podjęcia czynności zmierzających do zakupu nowego pojazdu oraz sprzedaży wraku uszkodzonego pojazdu.

W piśmie procesowym z dnia 27 listopada 2015 roku powód podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie. Nadto podał, że wprawdzie poszkodowany jest właścicielem dwóch pojazdów marki R., jednakże stałym i wyłącznym użytkownikiem jednego z nich (uszkodzonego R. (...)) jest jego wnuk T. P., co zostało poświadczone oświadczeniem złożonym przez poszkodowanego. Podkreślono zatem, że konieczność najmu pojazdu bezsprzecznie istniała, albowiem wnuk poszkodowanego codziennie dojeżdża do szkoły i miejsca zatrudnienia, a sam poszkodowany potrzebuje swój drugi pojazd z uwagi na konieczność dojazdów do lekarzy i szpitali, z racji ciężkiego stanu zdrowia żony. W dalszej kolejności powód wyjaśnił, iż zgłoszenie szkody nastąpiło w późniejszym okresie z uwagi na fakt, iż sprawca kolizji utrzymywał, że posiada aktualną polisę OC. Poszkodowany nie uchybił więc obowiązkowi minimalizacji szkody, albowiem jego zachowanie w żadnym wypadku nie miało na celu zwiększenia odpowiedzialności pozwanego. Dodatkowo powód podkreślił, iż co najmniej do dnia wypłaty odszkodowania nie mógł pozwolić sobie na dokonanie zakupu nowego pojazdu, gdyż realna rekompensata szkody nastąpiła dopiero z dniem wypłaty odszkodowania, co nastąpiło dnia 10 czerwca 2015 roku, a zatem po ponad 2,5 miesiąca od dnia powstania szkody. Nadto powód podniósł, iż ubezpieczenie mini Casco, które posiadał poszkodowany nie obejmowało kwestii zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego, jak również kosztów holowania. Odnosząc się do stawki najmu, powód wskazał, że pozwany nie kwestionował jej w decyzji o wypłacie należnego odszkodowania. Podkreślono także, że zastosowana stawka nie odbiega od średnich stawek rynkowych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

W dniu 25 marca 2015 roku doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ samochód osobowy marki R. (...) o numerze rejestracyjnym (...), stanowiący własność H. P.. W dniu zdarzenia samochód prowadził wnuk właściciela- T. P.. Sprawcą zdarzenia była osoba, która w dniu zdarzenia poruszała się pojazdem nie posiadającym aktualnej polisy ubezpieczeniowej OC.

/okoliczności bezsporne, a nadto dowody: akta likwidacji szkody w formie dysku CD nr (...) (k. 65), karta zdarzenia drogowego (k. 85), kopia stron z notatnika służbowego mł. A.. M. T. (k. 86-87),pismo z dn. 31.03.2015 r. (k. 22), pismo z dn. 27.04.2015 r. (k. 24), zeznania świadka H. P. (k. 167-168)/

Poszkodowany przelał na powoda przysługujące mu względem zakładu ubezpieczeń roszczenia w związku ze szkodą.

/dowody: umowa cesji wierzytelności wraz z pełnomocnictwem (k. 15-16)/

W dniu 25 marca 2015 roku poszkodowany najął pojazd zastępczy marki S. (...) za dzienny czynsz w kwocie 90 zł netto (110,70 zł brutto). Umowa najmu została podpisana przez wnuka poszkodowanego – T. P..

/dowody: umowa najmu pojazdu zastępczego nr (...) z dnia 25.03.2015 roku wraz z ogólnymi warunkami najmu (k. 10-11), zeznania świadka H. P. (k.167-168)/

Poszkodowany korzystał z pojazdu zastępczego przez okres 79 dni, to jest od dnia 25 marca 2015 roku do 12 czerwca 2015 roku. Wobec zdania pojazdu zastępczego w dniu 12 czerwca 2015 roku sporządzono protokół zdawczo-odbiorczy, który został podpisany przez wnuka poszkodowanego – T. P.. W związku z tym powód w dniu 18 czerwca 2015 roku wystawił fakturę VAT nr (...) na kwotę 10.065,09 zł, a dotyczącą wynajmu samochodu zastępczego, holowania i parkingu.

(dowody: protokół zdawczo-odbiorczy z dnia 25.03.2015 r. (k. 13), faktura VAT z dn. 18.06.2015 r. (k. 17)/

Wobec tego, iż w dniu zdarzenia drogowego sprawca poruszał się pojazdem, który nie posiadał aktualnej polisy ubezpieczeniowej OC, sprawa związana z uszkodzeniem pojazdu, będącego własnością H. P., została przekazana do rozpatrzenia przez (...).

/dowody: pismo z dn. 31.03.2015 r. (k. 22), pismo z dn. 8.04.2015 r. (k. 23), pismo z dn. 27.04.2015 r. (k. 24), pismo z dn. 5.05.2015 r. (k. 25), pismo z dn. 5.05.2015 r. (k. 26), pismo z dn. 11.05.2015 r. (k. 27), pismo z dn. 20.05.2015 r. (k. 28), pismo z dn. 27.05.2015 r. (k. 29), wydruk poczty elektronicznej (k. 35-38)/

(...)oszacował wartość szkody i przyznał odszkodowanie z tego tytułu w wysokości 7.600 zł, natomiast odszkodowanie z tytułu parkowania w wysokości 280,44 zł i najmu pojazdu zastępczego w wysokości 1.660,50 zł, tzn. uznano wynajem pojazdu przez okres 15 dni oraz przechowywanie pojazdu na parkingu przez okres 19 dni.

/dowody: pismo z dn. 9.09.2015 r. (k. 18), pismo z dn. 10.06.2015 r. (k.19), pismo z dn. 9.09.2015 r. (k. 21) /

Głównym użytkownikiem pojazdu uszkodzonego podczas zdarzenia drogowego w dniu 25 marca 2015 roku był wnuk właściciela pojazdu – T. P.. Właściciel pojazdu miał zawartą umowę ubezpieczeniową AC minicasco, - przysługiwałby mu najem pojazdu zastępczego, gdyby sprawcą zdarzenia drogowego był właściciel pojazdu lub ktoś kierujący jego pojazdem.

/dowody: oświadczenie z dn. 29.07.2015 r. (k. 14), pismo z dn. 11.05.2015 r. (k.27), zeznania świadka H. P. (k. 168)/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił częściowo w oparciu o okoliczności bezsporne, w pozostałym zakresie opierając się o wymienione wyżej dowody z dokumentów i zeznania świadka H. P..

Zarówno treść jak i autentyczność dokumentów zgromadzonych w materiale dowodowym nie były kwestionowane przez żadną ze stron, a i Sąd nie znalazł podstaw, by czynić to z urzędu. W konsekwencji, Sąd przydał dokumentom tym moc dowodów w całości.

Są zeznania świadka H. P. uznał za wiarygodne jedynie w tej części w której nie były one sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym . Świadek w toku przesłuchania zmieniał swoje zeznania w kwesti okoliczności i czasu zawierania umowy najmu pojazdu zastępczego , podmiotów zawierających umowę .Sąd oddalił wniosek dowodowy z zeznań T. P. i K. O. w charakterze świadków albowiem uznał , fakty , które miałyby być wykazane tym środkami dowodowymi wynikają bezpośrednio z dokumentów. Natomiast dowód w postaci oświadczenia o nieposiadaniu dobrowolnego ubezpieczenia assistance dla pojazdu (k. 19) uznał za niewiarygodny.

Sąd zważył, co następuje

Powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Legitymacja czynna powoda wynikała z zawartej umowy cesji wierzytelności, na podstawie której powód nabył wierzytelność H. P., przysługującą w stosunku do pozwanego w tytułu kosztów parkingu, najmu pojazdu zastępczego i holowania. A zatem to na powoda, zgodnie z art. 509 § 2 k.c. wraz z wierzytelnością przeszły wszelkie związane z nią prawa.

Art. 822 § 1 k.c. stanowi, że przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia.

Treść przepisu art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych stanowi zaś, że z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia. Do zadań (...) należy zaspokajanie roszczeń z tytułu ubezpieczeń obowiązkowych, za szkody powstałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na osobie, w mieniu, w mieniu i na osobie, gdy posiadacz zidentyfikowanego pojazdu mechanicznego, którego ruchem szkodę tę wyrządzono, nie był ubezpieczony obowiązkowym ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych. Z ustalonego w sprawie stanu faktycznego wynika, że sprawca zdarzenia z dnia 25 marca 2014 roku nie posiadał aktualnej polisy OC.

Ze wskazanych przepisów wynika, że pozwany ponosi odpowiedzialność cywilnoprawną w takim zakresie, jak sprawca szkody. (...)uznał swą odpowiedzialność co do zasady.

Sąd nie miał wątpliwości, że powodowi przysługiwało roszczenie o wypłatę odszkodowania tytułem holowania, albowiem była to czynność wymagana w celu usunięcia uszkodzonego pojazdu z miejsca zdarzenia. Nadto, w związku z koniecznością oględzin przez ubezpieczyciela uszkodzonego pojazdu i naprawą wrak uszkodzonego pojazdu należało przechować na parkingu strzeżonym , stąd także zasadne było roszczenie z tytułu przechowywania pojazdu na parkingu przez okres 23 dni . (...) uznał, iż zasadne było przechowywanie pojazdu na parkingu przez okres 19 dni, stąd przyznał poszkodowanemu odszkodowanie w wysokości 280,44 zł. Natomiast nie uwzględnił kosztów holowania pojazdu . Stanowisko takie sąd uznał za niezasadne .Podkreślić należy , że pozwany nie kwestionował przyjętych stawek zarówno odnośnie holowania pojazdu jak przechowywania pojazdu na parkingu . Zgłosił jedynie zastrzeżenia co co do czasokresu naliczania tych wierzytelności . Wskazał jednocześnie , że poszkodowany powinien wykorzystać ze swojej polisy assistance . Realizując swoje uprawnienia do likwidacji szkody w postaci odpowiedniego odszkodowania wynikające z ważnej i obowiązującej w momencie zaistnienia szkody umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych poszkodowany nie był zobowiązany do wykorzystania uprawnień z odrębnej umowy ubezpieczenia którą zawarł indywidualnie . Ponadto podkreślić należy podnoszona przez poszkodowanego okoliczność ,że posiadany przez niego pakiet w wersji komfort i super dotyczył zdarzeń , które miały miejsce na terenie Polski i poza granicami lecz odnosiło się wyłącznie w miejscu zamieszkania lub siedziby . Tymczasem wypadek miał miejsce w R.. Koszty parkingu sad uznał za uzasadnione za okres czasu 79 dni . Początkowo poszkodowany został wprowadzony w błąd przez sprawce szkody co spowodowało zgłoszenie szkody w dniu 31 marca2015r . Dopiero w dniu10 czerwca 2015 r pozwany dokonał wypłaty odszkodowania i zrekompensował szkodę ,co przy szkodzie całkowitej pozwoliło na kupno nowego pojazdu.

W tym kontekście należało zważyć, iż zgodnie z normą wyrażoną w przepisie art. 361 § 1 k.c., zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła, przy czym zgodnie z § 2 przepisu, w powyższych granicach, naprawienie szkody obejmuje stary, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. W konsekwencji, zakład ubezpieczeń jest zobowiązany do zwrotu wszystkich zasadnych kosztów, które pozostają w normalnym związku przyczynowym ze zdarzeniem powodującym szkodę, jednakże koszty te nie mogą być dowolnie wysokie. Na zakładzie ubezpieczeń ciąży obowiązek zwrotu wydatków celowych i ekonomicznie uzasadnionych, pozwalających na wyeliminowanie negatywnych dla poszkodowanego następstw, niedających się wyeliminować w inny sposób, z zachowaniem rozsądnej proporcji między korzyścią wierzyciela – powoda a obciążeniem dłużnika – pozwanej (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2011 roku, sygn. akt III CZP 5/11). W tej sytuacji odholowanie pojazdu na parking i przechowanie go, aż do wypłaty odszkodowania pozostawało w normalnym związku przyczynowym ze zdarzeniem powodującym szkodę. Zdaniem Sądu w związku z tym, iż procedura przesyłania dokumentów do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego i oszacowania szkody została znacznie wydłużona, a tym samym zlikwidowanie pojazdu przed przyznaniem odszkodowania było bezzasadne. Wobec tego przyznać powodowi odszkodowanie za cały okres przechowywania wraku pojazdu na parkingu.

Sad Najwyższy w uchwale z dnia 17 listopada 2011r sygn IIICZP 05/11potwierdził dotychczasowe stanowko Rzecznika Ubezpieczonych i przesądził o odpowiedzialności ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie lub zniszczenie pojazdu mechanicznego niesłużącego do prowadzenia działalności gospodarczej obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego . Odpowiedzialność ta nie jest uzależniona od niemożności korzystania przez poszkodowanego z komunikacji zbiorowej . Sad Najwyższy stwierdził jednocześnie ,że jeżeli poszkodowany wskutek czynu niedozwolonego utracił możliwość korzystania z rzeczy , nie posiadając innego wolnego nadającego się do wykorzystania pojazdu mechanicznego , wynajmie pojazd zastępczy o zasadniczo podobnej klasie , według stawki czynszu najmu obowiązującej na lokalnym rynku i będzie korzystał z przedmiotu najmu w okresie naprawy pojazdu mechanicznego lub w okresie niezbędnym do zakupu innego auta (przy szkodzie całkowitej) to koszty poniesione z tego tytułu będą mogły być kwalifikowane jako wydatki celowe i ekonomicznie uzasadnione . Sad Najwyższy wyraźnie podkreślił , że poszkodowany w okresie najmu pojazdu zastępczego wobec utraty korzystania z rzeczy – pojazdu ma sam używać wynajmowany pojazd , gdyż ma zaspokajać potrzeby których wskutek wypadku został pozbawiony. Istota zaliczenia wydatków za najem pojazdu zastępczego jako celowo i ekonomicznie uzasadnio nych musi mieć miejsce jedynie wtedy gdy poszkodowany nie posiada innego wolnego i nadającego się używania pojazdu .Przekładając powyższe rozważania na okoliczności rozpoznawanej sprawy stwierdzić należy ,że roszczenia powoda przejęte na podstawie umowy cesji od poszkodowanego zakresie zwrotu kosztów najmu pojazdu są nieuzasadnione.

W toku niniejszego postępowania Sąd, na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego ustalił, iż na co dzień z samochodu ,który uległ szkodzie całkowitej H. P. korzystał jego wnuk – T. P.. Samochód ten niebył wykorzystywany przez poszkodowanego . Zgodnie z zeznaniami świadka H. P. jego wnuk T. P. miał swobodny dostęp pojazdu. Służył mu do dojazdu do pracy i do szkoły. H. P. posiadał dwa pojazdy, - pojazdu użyczonemu wnukowi nie wykorzystywał. Właściciela pojazdu ze swoim wnukiem nie łączyła umowa podnajmu ani żadna inna umowa w tym umowa użyczenia . Korzystanie z pojazdu przez T. P. odbywało się na zasadzie przysługi rodzinnej świadczonej grzecznościowo . H. P. nie był w żaden sposób zobowiązany do alimentowania swojego wnuka . Do zaspokojenia jego potrzeb służył mu inny samochód, którym dojeżdża do szpitala gdzie leczy się jego żona. Fakt zniszczenia drugiego pojazdu którego był właścicielem nie wpłynął na wykonywanie codziennych obowiązków i nie spowodował konieczności zawierania umowy najmu pojazdu zastępczego gdyż swoje potrzeby zaspokajał przy użyciu drugiego pojazdu. Samochód, który został zniszczony nie był wykorzystywany przez jego właściciela. Nadto, umowę najmu pojazdu zastępczego podpisał także wnuk H. P., który w żaden sposób nie wykazał, iż nie mógł sam dokonać tej czynności. Zeznał on, iż będąc w szpitalu podpisywał umowę najmu pojazdu zastępczego, jednak na umowie widnieje podpis T. P.. Wobec powyższego należy przyjąć, iż stroną w zakresie umowy najmu pojazdu zastępczego nie był H. P., a jego wnuk T. P.. W związku z tym scedowanie w tym zakresie wierzytelności na rzecz powoda było bezzasadne.

Mając na względzie materiał dowodowy zebrany w sprawie Sąd zasądził od pozwanego (...)w W. na rzecz powoda S. K. kwotę 1.039,39 zł na którą składają się suma kosztów holowania pojazdu 153,75 zł oraz koszty parkowania pomniejszone o już zapłacone w tym zakresie odszkodowanie ( 153,75 + ( (...),04 -280,44) = (...),39) z każdoczesnymi ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 3 lipca 2015 roku. Powództwo w pozostałym zakresie należało oddalić.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 100 zd. 1 k.p.c. Pozwany ostał się ze swoim roszczeniem w 13 %. i w tej proporcji sąd zasądził koszty postępowania W wyniku dokonania stosunkowego rozliczenia kosztów procesu między stronami, zasądzono od powoda na rzecz pozwanego kwotę 847,67 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

SSR Grzegorz Korfanty